18.2.13

Sinemanın ruhu ile 'Ruhları Tüketmek'


Animasyon, teknolojinin sinemaya desteğinin en somut göstergesi...

Filmlere eklemlenerek fayda sağladığı gibi, 'çizgi film' ismiyle Türkçe'ye çevirdiğimiz noktada da başlı başına bir tür olarak sinemaya can veriyor.

Animasyon kategorisini de kendi içinde ayırmak gerekiyor.

Zira öylesine yenilikçi yapımlar ortaya çıkıyor ki, aynı başlık altında bir araya getiremeyeceğimiz oranda fark arz ediyor.



!f'te izleme imkanı bulduğum 'Ruhları Tüketmek' (Consuming Spirits), tam da bu çerçeveye giren bir eser.

!f'in 'tam teşekküllü animatör' olarak nitelendirdiği Christopher Sullivan, Ruhları Tüketmek’te uzun senelerin emeği olan müstesna bir eserle karşımıza geliyor.



'Bağımsız' ifadesinin hakkını veren yapım için Sullivan, on yıldan fazla zaman para aramış.

Siyah-beyaz karalamalardan, neredeyse üç boyutlu gibi duran modellere kadar pek çok animasyon tekniğini bir arada kullanan Sullivan'ın hikâyesi, aynı gazetede çalışan ve ilk anda birbirlerini yalnızca uzaktan tanıyormuş gibi görünen üç kişi etrafında şekilleniyor.



Bir animasyon için süresi çok uzun (135 dk).

Hikayenin işleyişi de sıkıcılık sınırını zorluyor. Son yarım saate kadar ne olduğunu anlayamıyorsunuz. Bu bir bakıma çok iyi. Sanat eseri, açıkça anlatan değil, serdiren/hissettiren tarzda olmalı. Lakin üslup fazlasıyla dingin olunca, sıkılmamak elde olmuyor.

Filmin son yarım saatinde hikaye toparlanıyor ve her şey netleşiyor.

Uzunluğunu ve sıkıcı üslubunu bir kenara bırakırsak, özellikle kullandığı metaforlar ve hikayesini teslim ettiği karakterlerin birbiri ile bağlantıları hakikaten çok iyi.

Christopher Sullivan

Sinema sanatı namına en etkileyici olanı, senelerce işin peşinden koşup, sonucunda özgün bir çerçevede eser ortaya konulması.

Hayatını sinemaya vakfeden Sullivan gibi isimlere hürmetimi sunmaktan fazla bir şey yapamıyorum.

İyi ki varsınız...

Filmin Fragmanı

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder