bi'şi diycem; hayırlısı...

insan, bi'şileri dile getirmek için geldi, dünyaya...

fekat mühim bi' nüans var ki, konuşmak için önce dinlemek lazım gelir...

uzun uzun dinledikten sonra konuşanların dünyasından, kısa kısa öğrenip lafı uzatanların zamanına gelmiş bulunuyoruz...

bizi bu hale, biz getirdik...



bi'şi daha var ki, insan, çoğu zaman susmalı...

doğru olanı dile getirme adına bazen, susmalı...

zira susmak, çoğu zaman başlı başına cevap haline geldi...

'geldi', diyorum.
çünkü modern zaman insanının ortaya koyduğu halet-i ruhiye bu...

ve susma talebinin söze gelmiş en güzel hali ise 'hayırlısı' ifadesi...

insan, -şaşması kadim bi' hakikat olan beşer olarak- 'hayr'dan yana tavır takınmak durumunda...

'hayırlısı'nın ne olduğunu bilmek kimin haddine ki!

mesele, 'hayırlısı'nı talep etme babında susma ve bunu tek lafız ile dile getirme...

o bakımdan bi'şi diycem ki; hayırlısı...